Podsumowanie filmowe A.D. 2019



Film roku:


Wykonać wyrok (The Hit) 1984 – reż. Stephen Frears


Godzenie się z mijającym czasem i chwilami, które już nigdy nie powrócą. Leniwe, kontemplacyjne kino, któremu warto poświęcić więcej niżeli tylko sto minut seansu. John Hurt w roli życia, a na dokładkę jego relacja z postacią graną przez piękną Laurę del Sol. Film do wielokrotnego użytku. Więcej tutaj.







Poniżej moja ubiegłoroczna złota dycha, a nawet jedenastka:)

Ranking zamyka(jak co roku) swoista wisienka na torcie;) czyli miejsce:

 

11.

 Sztuka samoobrony (The Art of Self-Defense) 2019 – reż. Riley Stearns


Twórcy bardzo zgrabnie balansują na granicach groteski i komedii nie popadając przy tym w śmieszność. Opowieść o poszukiwaniu własnej wartości w świecie, w którym wszystko przełożone zostało na język pieniądza, a pozory i umiejętność manipulacji zastępują prawdziwy talent i zaangażowanie.


 10.

John Wick 3 (John Wick: Chapter 3 – Parabellum) 2019 – reż. Chad Stahelski


Druga część była dobra, ale nosiła znamiona przeładowania, tak naturalnego dla kontynuacji. Zdumiewające jest to, że trójka pozbawiona jest tego mankamentu, przy jednoczesnym naszpikowaniu fabuły różnorodnymi oryginalnymi pomysłami. W taki oto sposób powstało kopane kino akcji w stanie czystym. Więcej tutaj.



9.

Toy Story 4 2019 – reż. Josh Cooley


Miejsce w mojej dziesiątce jest tak naprawdę wyróżnieniem dla całej serii, która nie tyle, prawem kontynuacji, rozrasta się zwiększając liczbę oferowanych atrakcji, co ewoluuje fabularnie, by dzięki temu nieprzerwanie pozytywnie zaskakiwać. Więcej tutaj.



8.

Granica (Grans) 2018 – reż. Ali Abbasi


Co się stanie, gdy silniejszy od ludzi gatunek poddany zostanie socjalizacji? Stłamszone zostaną jego pierwotne instynkty, czyli przestanie być tym kim był dotychczas. Co jednak, gdy owy silniejszy gatunek spotka nieuspołecznionego rodaka? Czy oprze się powrotowi swojej prawdziwej natury? Piękna, przepełniona trochę inną baśniowością opowieść.



7.

Wilkołak 2018 – reż. Adrian Panek


Pankowi udało się uchwycić atmosferę niesamowitości wypływającej z wyobraźni nieletnich bohaterów. Zabieg ten sprawia, że jesteśmy przeniesieni do zupełnie nieznanego w polskim kinie wymiaru opowieści o wychodzeniu z wojennej traumy. Więcej tutaj.



6.

Ciała (Pieles) 2017 – reż. Eduardo Casanova


Zadziwiająco odświeżający obraz na temat akceptacji i tolerancji wszelkiej inności, rozgrywający się wśród ludzi "sprawnych inaczej". Baśniowa otoczka, surrealizm i elementy horroru dodają niesamowitości, która, na szczęście, nie zasłania oryginalności rozpierającej ten film.




5.

Pewnego razu... w Hollywood (Once Upon a Time ... in Hollywood) 2019 – reż. Quentin Tarantino


Ten film jest zarazem tak inny, będąc jednocześnie tak podobnym do wcześniejszych dzieł twórcy Pulp Fiction. Jeszcze bardziej wyziera z niego mnogość zabawy z widzem, która stanowi absolutnie niesamowitą frajdą dla skończonego kinofila. Więcej tutaj.



4.


Faworyta (The Favourite) 2018 – reż. Jorgos Lantimos


Niesztampowa opowieść o władcy (władczyni), która pozostaje pod wpływem poddanych… Czy jednak na pewno? Lantimos wykorzystuje trzy świetne (i tak różne) żeńskie kreacje aktorskie do stworzenia historii o granicach i radzeniu sobie z władzą. Więcej tutaj.



3.

Mord (Zan) 2018 – reż. Shin'ya Tsukamoto


Powrót Tsukamoto do wysokiej formy. Przepełniony dzikością obraz zezwierzęcenia świata i beznadziejna próba wyswobodzenia się z jarzma zależności stanowych. Więcej tutaj.



2.

Joker 2019 – reż. Todd Phillips


W filmach szukam przede wszystkim postaci, osobowości które są w stanie mnie zainteresować. Joker ma tylko jedną postać, ale za to jaką… Antybohater, z którym utożsamiają się miliony, psychopata zarażający innych swoim szaleństwem. To nie mogło się nie udać, gdy zabrał się za rolę Joaquin Phoenix. Więcej tutaj.



1.

Długa podróż dnia ku nocy (Di qiu zui hou de ye wan) 2018 – reż. Gan Bi


Niczym grom z jasnego nieba spadł na mnie ten film. Kino w czystej formie opowiadające głównie obrazem. Widz znajduje się w czymś na podobieństwo strumienia świadomości bohatera - wszystko w nim i poza nim jest iluzją albo wyobrażeniem(odbiciem naszej duszy), nie zawsze prawdziwym ale jakże pięknym.



Dodatkowo 5 najlepszych filmów sprzed roku 2000:



5.

Bliskie spotkania trzeciego stopnia (Close Encounters of the Third Kind) 1977 – reż. Steven Spielberg



4.

Bestia ludzka (La Bete Humanie) 1938 – reż. Jean Renoir



3.

Panowie w cylindrach (Top Hat) 1935 – reż. Mark Sandrich



2.

Stary mroczny dom (The Old Dark House) 1932 – reż. James Whale



1.

Ciężkie czasy (Hard Times)1975 – reż. Walter Hill



25 filmów, które było zdecydowanie warto:


- Jojo Rabbit 2019 – reż. Taika Waititi
- Przedszkolanka (The Kindergarten Teacher) 2018 – reż. Sara Colangelo
- Tranzyt (Transit) 2018 – reż. Christian Petzold
- Wesoła rozwódka (The Gay Divorcee) 1934 – reż. Mark Sandrich
- Blond niebezpieczeństwo (Vivacious Lady) 1938 – reż. George Stevens
- List (The Letter) 1940 – reż. William Wyler
- Green Book 2018 – reż. Peter Farrelly
- Jednym cięciem (Kamera o Tomeru na!) 2017 – reż. Shin'ichiro Ueda
- Szanghaj Ekspres (Shanghai Express) 1932- reż. Josef von Sternberg
- Hotel du Nord (Hotel du Nord) 1938 – reż. Marcel Carné
- 39 kroków (The 39 Steps) 1935 – reż. Alfred Hitchcock
- Hardware 1990 – reż. Richard Stanley
- Damulka (Damsel) 2018 – reż. Nathan Zellner
- To my (Us) 2019 – reż. Jordan Peele
- Źle się dzieje w El Royale (Bad Times at the El Royale) 2018 – reż. Drew Goddard
- Pełzająca śmierć (Crawl) 2019 – reż. Alexandre Aja
- Parasite 2019 – reż. Joon-ho Bong
- Panie, panowie - ostatnie cięcie (Final Cut: Holgyeim es Uraim) 2012 – reż. Gyorgy Palfi
- Król (The King) 2019 – reż. David Michôd
- Ad Astra 2019 – reż. James Gray
- Irlandczyk (The Irishman) 2019 – reż. Martin Scorsese
- Bakemono no Ko 2015 – reż. Mamoru Hosoda
- Wakacje (Holiday) 2018 – reż. Isabella Eklof
- Ból i blask (Dolor y gloria) 2019 – reż. Pedro Almodóvar
- A jednak żyje (It's Alive!) 1974 – reż. Larry Cohen



3 najlepsze seriale aktorskie:


3.

Amerykańscy Bogowie (American Gods) 2 sezony 2017 – twórcy: Bryan Fuller, Michael Green


Ta opowieść o walce starych bogów ze współczesnymi, fascynuje przede wszystkim świetnymi postaciami oraz ich aktorskimi kreacjami, gdzie Ian McShane, Pablo Schreiber, a przede wszystkim Emily Browning widowiskowo szarżują ciągnąc za swoimi postaciami zniewolonego widza.



2.

Za starzy na śmierć (Too Old To Die Young) 1 sezon 2019 – twórcy: Ed Brubaker, Nicolas Winding Refn


Z jednej strony rozumiem i szanuję końcówkę, z drugiej zaś nie jestem z niej do końca zadowolony. Nie zmienia to jednak faktu, że panowie: Brubaker i Winding Refn stworzyli obraz wyjątkowy i jakże bardzo osobny w swoim pięknie.



1.

Zamęt (Quarry) 1 sezon 2016 – twórca: Michael D. Fuller


Głęboki psychologicznie, zaskakujący fabularnie obraz, który jest tak naprawdę ośmiogodzinnym filmem o człowieku próbującym zaakceptować spadające na niego wyroki losu. Więcej tutaj.




3 najlepsze seriale anime:

 

3.

One Piece (odcinki od 1 do 200) 1999


Fenomen, w którego szpony i ja wpadłem. Anime emitowane  jest nieprzerwanie od dwudziestu (20!) lat. Siłą opowieści o załodze Słomkowego Kapelusza są bohaterowie (Luffy, Robin), antybohaterowie oraz treść odcinków wypełniona po brzegi humorem i szalonymi przygodami, z których aż kipi nieokiełznana wyobraźnia Eiichiro Ody.



2.

One-Punch Man 2 sezon 2019


Nie mogło być inaczej. W zeszłym roku przygody Saitamy podbiły całkowicie moje serce, więc tylko czystą formalnością było potwierdzenie tego w jego drugim sezonie. Zupełnie nie zgadzam się z zarzutami hejterów (słaba animacja, mało Saitamy na ekranie). Osobiście czuję niedosyt tylko dlatego, że sezon tak szybko się skończył.



1.

Koi wa Ameagari no You ni (After the Rain) 1 sezon 2018


Pozornie jest to serial o "zakazanym uczuciu" (Tachibana jest o dwadzieścia siedem lat młodsza od Kondo), z czasem jednak historia ewoluuje stając się całkiem niegłupią opowieścią o przezwyciężaniu pojawiających się przeciwności, przyjaźni, akceptacji samego siebie, ale przede wszystkim o dążeniu do realizacji młodzieńczych zamierzeń. Do tego "opakowane" jest to w prześliczną oprawę wizualną.




Filmowa miłość

 

Ginger Rogers

 (Virginia Katherine McMath - ur. 16.07.1911r. zm. 25.04.1995r.)










Największe rozczarowanie roku:


Midsommar. W biały dzień (Midsommar) 2019 – reż. Ari Aster


To nie jest zły film, tylko straszliwie przereklamowany i sztucznie napompowany przez jego entuzjastów. Schemat napędzany jest wtórnością, a ja nie tyle zgadywałem co wydarzy się na ekranie, tylko ze stu procentową pewnością to wiedziałem. Żeby chociaż poszerzał ramy własnej konwencji…




Dodatkowo 5 największych rozczarowań:


5.

Life 2017 – reż. Daniel Espinosa



4.

The Professor 2018 – reż. Wayne Roberts



3.

Godzilla II: Król potworów (Godzilla: King of the Monsters) 2019 – reż. Michael Dougherty




2.


Assassination Nation 2018 – reż. Sam Levinson




1.


Czarne bractwo. BlacKkKlansman (BlacKkKlansman) 2018 – reż. Spike Lee



Komentarze